ویتامین ها و املاح

ویتامین A برای رشد و ترمیم بافت پوست لازم است و کمبود آن موجب خشکی، خارش و از بین رفتن انعطاف پذیری پوست می شود.

غذاهایی که سرشار از این ویتامین هستند عبارتند از: جگر، ماهی، شیر، کره و مارگارین، تخم مرغ، روغن ماهی، هویج، سبزی ها و میوه های زرد. افرادی که پوست چرب یا اضافه وزن دارند بهتر است از منابع گیاهی برای تأمین ویتامین A استفاده کنند.

مصرف مقدار زیادی از این ویتامین به کبد و پوست آسیب می زند و در حقیقت ضرب المثل «هر چه بیشتر بهتر» لااقل در مورد این ویتامین صدق نمی کند و نباید برای بهبود وضعیت پوست، مقدار زیادی از آن مصرف کرد.

ویتامین C آنتی اکسیدانی قوی است و در ساخت کلاژن هم نقش دارد و به این ترتیب به طور چند جانبه ای از پوست محافظت می کند. اولاً موجب خنثی شدن موادی می شود که به پوست آسیب می رسانند، دوماً جذب مواد مورد نیاز پوست را تسهیل می کند، سوماً با دخالت در ساخت کلاژن، به حفظ استحکام و انعطاف پذیری آن کمک می کند. توت فرنگی، مرکبات و سبزی ها سرشار از این ویتامین  هستند. مصرف بیش از حد آن، حتی تا 10 برابر حد مجاز، در روز نیز برای افرادی که از هر نظر طبیعی هستند، ضرری ندارد و مقادیر اضافی از ادرار دفع می شود.

ویتامین E نیز آنتی اکسیدانی قوی است و باعث خنثی شدن رادیکال های آزاد و جذب بیشتر ویتامین ها و املاح دیگر می شود. به علاوه کارکرد صحیح غشای تمام سلول های بدن ما به این ویتامین بستگی دارد.

منابع غذایی آن عبارتند از جوانه گندم، روغن غلات و دانه های نباتی، فندق، گردو، تخم مرغ، لبنیات.

روی نیز به همراه ویتامین A در تولید کلاژن و الاستین نقش دارد و متأسفانه تحقیقات جدید نشان دهنده این است که کمبود آن فعلاً بیش از آنچه تصور می شد، درکشور ما زیاد است.

 نوشته شده توسط آدمین در جمعه 88/2/11 و ساعت 12:55 عصر | نظرات دیگران()