سودابه و زلیخا !
| تهمتن برفت از بر تخت اوی |
| سوی کاخ سودابه بنهاد روی |
| ز پرده به گیسوش بیرون کشید |
| ز تخت بزرگیش در خون کشید |
و در نهایت« به خنجر به دو نیم کردش به راه...»
اما سرنوشت زلیخا به
گونه ای دیگر رقم می خورد. در داستان زلیخا حادثه قابل تامل آزمون تیغ و
ترنج است. او محفلی فراهم می کند و بانوان مصر را که زبان به نکوهش او
گشوده بودند فرا می خواند و آنان چون جمال یوسف را می بینند , از خود بی
خود می شوند و دستهایشان را به جای ترنج می برند:
گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی روا بود که ملامت کنی زلیخا را !
به نظر می رسد که نگاه به زن و عشق در داستان زلیخا بسیار
انسانی تر و واقعی تر است از آنچه در حکایت سودابه آمده است!
نوشته شده توسط آدمین در جمعه 88/2/11 و ساعت 12:43 عصر | نظرات دیگران()
